 |
| |
BRZECHWA JAN
Title:ORZECH
Subject:POETRY

Jan Brzechwa
ORZECH
.o000o.
Miał pan rejent ze Zwolenia
Twardy orzech do zgyzienia,
Nim go rozgryzł do połowy,
Stracił kieł i ząb trzonowy,
Wreszcie krzyknÄ…Å‚: "A to gratka,
Proszę mi poszukać dziadka!"
Przybiegł dziadek siwiuteńki,
Twardy orzech wziął do ręki.
"Opamiętaj się, człowieku,
Nie mam zębów od pół wieku,
Taka sztuka to dla wnuka,
Niechaj służba go poszuka."
Wnuk, wiadomo, był siłaczem.
"Niechaj orzech ten zobaczÄ™."
Wziął go, włożył między szczęki.
"Rzeczywiście, nie jest miękki!"
Po upływie pół godziny
Pot już spływał mu z czupryny,
Wreszcie przerwał ciężką pracę.
"Nie poradzę, zęby starcę,
Ale znam kowala w mieście,
Co ten orzech stłucze wreszcie."
Posłał rejent po kowala,
A już kowal się przechwala:
"Dla mnie to jest rzecz nienowa,
Jestem, panie, z Żelechowa,
A wiadomo, że Żelechów
Słynie z dziadków do orzechów."
Huknął kowal wielkim młotem,
A młot rozpadł się z łoskotem.
Jęknął kowal: "Co za orzech,
Żadna siła go nie zmoże,
Twardy orzech do zgryzienia,
Nie poradzÄ™. Do wiedzenia."
Poszedł kowal, a tymczasem
Właśnie szła wiewiórka lasem.
Do pokoju oknem wpadła,
Orzech zgryzła, jądro zjadła,
O czym rejent jak najprędzej
Spisał akt w ogromnej księdze.
...
|
|
|
