| |
AFRIKAANSE SPROKIES
Title:JAKKALS VERTROU SY EIE VREDE NIE
This text will be replaced
Subject:FICTION
Die Mooiste Afrikaanse Sprokies
uitgesoek en oorvertel deur
PIETER W. GROBBELAAR
JAKKALS VERTROU SY EIE VREDE NIE
Op 'n oggend snuffel Jakkals tussen 'n klompie bome rond, toe hy Hoenderhaan op 'n hoë tak gewaar.
"Môre, my liewe Haan," groet hy vriendelik.
"Môre, Jakkals," groet Haan. "En waar stap jy dié tyd van die oggend nog rond?"
"Ek soek 'n bietjie ordentlike geselskap," sê Jakkals vinnig. "Maar dis nie lekker om so kop in die lug te staan en praat nie. Kom sit liewers hier by my."
"O nee," antwoord Hoenderhaan. "Ek ken jou streke. As ek naby jou kom, eet jy my op."
"Nog nooit nie!" roep Jakkals uit. "Het jy dan nie gehoor nie? Daar is vrede in Afrika onder al die nasies.''
"Koe-ke-le-koe!" lag Haan.
"Hoekom lag jy?" vra Jakkals.
“Nee, ek lag sommer vir al jou stories," antwoord Haan. "En dan lag ek vir my eie storie ook."
“Wat se storie is dit?" vra Jakkals.
"Gisteraand het Wildehond my bekruip," vertel Haan. Toe moes ek die bome in vlug. Nou is Boer met sy honde op pad om my te soek. Ek kan hulle al sien aankom."
"Nou ja, dan groet ek maar eers," sê Jakkals skielik haastig.
"Hoekom wil jy al loop Jakkals?" vra Haan. "Ons gesels nou eers lekker. Jy is tog seker nie bang vir die honde nie. Daar is mos vrede in Afrika.”
"O ja,"' antwoord Jakkals, "maar die vraag is of die onnosele honde daarvan weet." En hy draf vinnig weg.
...
|
|
